مرکز خدمات روانشناختی و مشاوره اندیشه مهر

افسردگی دوران بارداری بیماری شایعی است. زنان در دوره حاملگی بیشتر از دوران پس از زایمان مستعد افسردگی اند. درصد نسبتاً زیادی از زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان در دوره بارداری افسرده هم بودند در انگلستان 56%، استرالیا 36% و امریکا 39 % . میزان اختلال افسردگی اساس، افسردگی خفیف، و همآیندی افسردگی و اضطراب در یک نمونه زنان بارداری سنگاپوری به ترتیب 11%، 7%، و 5% گزارش شد. میزان افسردگی اساسی در بارداری های پرخطر بیشتر از سایر بارداری ها بود (11% در مقابل 3/4%) .

در پژوهش فرزد و همکاران گزارش دادند حدود 55% زنان بعد از زایمان دچار علایم زودرس افسردگی می شوند که در زایمان به روش سزارین این میزان بسیار بیشتر است. در مروری بر پژوهش های انجام شده در مورد افسردگی زنان باردار این میزان 12% گزارش شد.

افسردگی دوران بارداری بر سلامت مادر و نوزاد تاثیر زیادی می گذارد از جمله خطر خودکشی مادر اختلال در رشد شناختی کودک ، تاثیر بر دلبستگی مادر و نوزاد ، خطر نارس بودن نوزاد و وزن کم هنگام تولد و همچنین خطر مرگ نوزاد. نکته بسیار مهم آن که افسردگی دوران بارداری، یکی از مهم ترین متغیرهای پیش بین افسردگی پس از زایمان است (19-13). پژوهشی در ایران نشان داد دو عامل مهم پیش بین کننده افسردگی پس از زایمان عبارت اند از: سابقه افسردگی قبلی و افسردگی در دوران بارداری.

حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهداشت روانی بارداری و کیفیت ازدواج و محیط خانواده دارد (27-21).

عوامل خطر روانی- اجتماعی در دوران بارداری احتمال خطر افسردگی پس از زایمان را افزایش می دهند از جمله عواملی مانند ضعف یا فقدان حمایت اجتماعی، استرس های زندگی، بیماری های روان پزشکی و سابقه بدرفتاری و آزار در دوران کودکی و ضعف عزت نفس. دلیل اهمیت متغیرهای روانی-اجتماعی به علت اثر کاهنده آنها بر استرس است. زیرا، دوران بارداری دوره تغییر است. 90% زنان باردار دچار استرس های متوسطی اند که نیمی از این استرس ها با علایم جسمی بارداری مرتبط است . یکی از عواملی که می تواند اثر کاهنده استرس داشته باشد و به شدت با افسردگی دوران بارداری ارتباط دارد، حمایت اجتماعی است. منطور از حمایت اجتماعی میزان احترام، احساس تعلق، عشق و محبتی است که فرد از دیگران دریافت می کند. حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهداشت رونی بارداری و کیفیت ازدواج و محیط خانواده دارد.

کیفیت ازدواج

کیفیت ازدواج یکی از متغیرهایی است که با افسردگی همبستگی دارد. تعاملات و تعارضات اجتماعی می تواند راه انداز افسردگی باشد. برای بسیاری از برزگسالان، ازدواج مهم ترین رابطه اجتماعی است. ارتباط بین کیفیت ازدواج و افسردگی در مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه افسردگی و نارضایتی از ازدواج، گزارش شد این همبستگی در زنان 42/0- و در مردان 37/0- است. پژوهشی در چین نشان داد نارضایتی از ازدواج، نارضایتی از ارتباط با خانواده، افسردگی دوران بارداری و شخصیت مستعد اضطراب مهم ترین پیش بین کننده های افسردگی پس از زایمان بودند. مطالعات دیگری که در آسیای شرقی در زمینه عوامل خطر افسردگی دوران بارداری انجام شد هم نتایج همسو و مشابه جوامع غربی ارائه داد: سن پایین، مصرف سیگار، سواد و تحصیلات کمتر، بی کاری و از دسته عوامل روان شناختی: حمایت ضعیف همسر و حمایت خانوادگی ضعیف. پژوهشی در ترکیه نشان داد بین کیفیت ضعیف ارتباط با اعضای خانواده در سه ماه سوم بارداری و افسردگی همبستگی وجود دارد.

هادی زاده و همکاران نیز بین افسردگی پس از زایمان و کیفیت رابطه زناشویی همبستگی منفی معنی داری به دست آوردند. همچنین آقاپور و همکاران در مطالعه خود در زمینه حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی با افسردگی پس از زایمان گزارش دادند 52% واریانس افسردگی پس از زایمان توسط سازگاری زناشویی و حمایت اجتماعی تبین می شود.

نتیجه گیری

درمان افسردگی دوران بارداری ضروری است چه این افسردگی به حد یک اختلال باشد چه تحت بالینی و چه شدید یا خفیف. فهم افسردگی دوران بارداری در طراحی درمان و برنامه ریزی بر اساس ویژگی های هر فرد ضروری است.

برای دریافت خدمات درمان اختلالات افسردگی و اضطراب به سایت اندیشه مهر مراجعه کنید.

نویسنده: خانم دکتر ربابه نوری

منبع:

http://andishemehr.com/

افسردگی دوران بارداری بیماری شایعی است. زنان در دوره حاملگی بیشتر از دوران پس از زایمان مستعد افسردگی اند. درصد نسبتاً زیادی از زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان در دوره بارداری افسرده هم بودند در انگلستان 56%، استرالیا 36% و امریکا 39 % . میزان اختلال افسردگی اساس، افسردگی خفیف، و همآیندی افسردگی و اضطراب در یک نمونه زنان بارداری سنگاپوری به ترتیب 11%، 7%، و 5% گزارش شد. میزان افسردگی اساسی در بارداری های پرخطر بیشتر از سایر بارداری ها بود (11% در مقابل 3/4%) .

در پژوهش فرزد و همکاران گزارش دادند حدود 55% زنان بعد از زایمان دچار علایم زودرس افسردگی می شوند که در زایمان به روش سزارین این میزان بسیار بیشتر است. در مروری بر پژوهش های انجام شده در مورد افسردگی زنان باردار این میزان 12% گزارش شد.

افسردگی دوران بارداری بر سلامت مادر و نوزاد تاثیر زیادی می گذارد از جمله خطر خودکشی مادر اختلال در رشد شناختی کودک ، تاثیر بر دلبستگی مادر و نوزاد ، خطر نارس بودن نوزاد و وزن کم هنگام تولد و همچنین خطر مرگ نوزاد. نکته بسیار مهم آن که افسردگی دوران بارداری، یکی از مهم ترین متغیرهای پیش بین افسردگی پس از زایمان است (19-13). پژوهشی در ایران نشان داد دو عامل مهم پیش بین کننده افسردگی پس از زایمان عبارت اند از: سابقه افسردگی قبلی و افسردگی در دوران بارداری.

حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهداشت روانی بارداری و کیفیت ازدواج و محیط خانواده دارد (27-21).

عوامل خطر روانی- اجتماعی در دوران بارداری احتمال خطر افسردگی پس از زایمان را افزایش می دهند از جمله عواملی مانند ضعف یا فقدان حمایت اجتماعی، استرس های زندگی، بیماری های روان پزشکی و سابقه بدرفتاری و آزار در دوران کودکی و ضعف عزت نفس. دلیل اهمیت متغیرهای روانی-اجتماعی به علت اثر کاهنده آنها بر استرس است. زیرا، دوران بارداری دوره تغییر است. 90% زنان باردار دچار استرس های متوسطی اند که نیمی از این استرس ها با علایم جسمی بارداری مرتبط است . یکی از عواملی که می تواند اثر کاهنده استرس داشته باشد و به شدت با افسردگی دوران بارداری ارتباط دارد، حمایت اجتماعی است. منطور از حمایت اجتماعی میزان احترام، احساس تعلق، عشق و محبتی است که فرد از دیگران دریافت می کند. حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهداشت رونی بارداری و کیفیت ازدواج و محیط خانواده دارد.

کیفیت ازدواج

کیفیت ازدواج یکی از متغیرهایی است که با افسردگی همبستگی دارد. تعاملات و تعارضات اجتماعی می تواند راه انداز افسردگی باشد. برای بسیاری از برزگسالان، ازدواج مهم ترین رابطه اجتماعی است. ارتباط بین کیفیت ازدواج و افسردگی در مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه افسردگی و نارضایتی از ازدواج، گزارش شد این همبستگی در زنان 42/0- و در مردان 37/0- است. پژوهشی در چین نشان داد نارضایتی از ازدواج، نارضایتی از ارتباط با خانواده، افسردگی دوران بارداری و شخصیت مستعد اضطراب مهم ترین پیش بین کننده های افسردگی پس از زایمان بودند. مطالعات دیگری که در آسیای شرقی در زمینه عوامل خطر افسردگی دوران بارداری انجام شد هم نتایج همسو و مشابه جوامع غربی ارائه داد: سن پایین، مصرف سیگار، سواد و تحصیلات کمتر، بی کاری و از دسته عوامل روان شناختی: حمایت ضعیف همسر و حمایت خانوادگی ضعیف. پژوهشی در ترکیه نشان داد بین کیفیت ضعیف ارتباط با اعضای خانواده در سه ماه سوم بارداری و افسردگی همبستگی وجود دارد.

هادی زاده و همکاران نیز بین افسردگی پس از زایمان و کیفیت رابطه زناشویی همبستگی منفی معنی داری به دست آوردند. همچنین آقاپور و همکاران در مطالعه خود در زمینه حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی با افسردگی پس از زایمان گزارش دادند 52% واریانس افسردگی پس از زایمان توسط سازگاری زناشویی و حمایت اجتماعی تبین می شود.

نتیجه گیری

درمان افسردگی دوران بارداری ضروری است چه این افسردگی به حد یک اختلال باشد چه تحت بالینی و چه شدید یا خفیف. فهم افسردگی دوران بارداری در طراحی درمان و برنامه ریزی بر اساس ویژگی های هر فرد ضروری است.

برای دریافت خدمات درمان اختلالات افسردگی و اضطراب به سایت اندیشه مهر مراجعه کنید.

نویسنده: خانم دکتر ربابه نوری

منبع:

http://andishemehr.com/

درمان مشکلات زناشویی/ زوجی

مشکلات زناشویی شایع و فراوان اند. علاوه بر این، در طی زمان مشکلات جدیدی رخ می دهد، افراد تغییر می کنند، شرایطشان تغییر می کند و بحران و استرس های متعددی رخ می دهد. استرس های شغلی، مالی، خانوادگی، اجتماعی و مانند آن افراد مختلف و از جمله زوج ها را تحت تاثیر قرار می دهد. طبیعی است که زوج ها با مشکلات مختلفی روبه رو شوند و در بعضی موارد این مشکلات می تواند بر رابطه آنان تاثیر منفی بگذارد. مهم است که زوج بلافاصله بعد از رویارویی با مشکلات خود برای کمک از روان شناسان و مشاوران کمک بگیرند. زیرا، طولانی شدن مشکلات مختلف و به خصوص مشکلات ارتباطی زوجین می تواند بر رابطه آنان تاثیر منفی بگذارد.

علاوه بر این، مشکلات زندگی می تواند منجر به بیماری های روانی و به خصوص افسردگی شود. افسردگی، خود بر روابط خانوادگی و زوجی افراد تاثیر منفی می گذارد و اگر به موقع به این بیماری و عوارض آن پرداخته نشود، مشکلات متعدد دیگری ایجاد می شود که هر کدام باعث بدتر شدن دیگری می شوند. یعنی افسردگی، منجر به صدمه به روابط ازدواجی می شود و صدمه به این ر ابطه، افسردگی را بدتر می کند و این چرخه همچنان ادامه می یابد.

مهم است که در این موارد از خانواده ها کمک گرفته نشود. تجربه نشان داده هنگامی که خانواده ها به کمک زوج دچار مشکل می شتابند، هر یک به فرزند خود توجه می کند و آن چه مورد بی توجهی قرار می گیرد رابطه زن و شوهر است که نتیجه آن لطمه سنگین به این رابطه است. کمک گرفتن از بزرگان فامیل و خانواده ها نیز در چنین شرایط کمکی نمی کند. زیرا، معمولاً آنان به جست و جوی مقصر می پردازند. در حالیکه یافتن مقصر در شرایطی که مشکلی به وجود آمده است کمکی به حل مشکل نمیکند. روان شناسان و مشاوران با توجه به پیچیدگی های زیادی که در روابط خانوادگی وجود دارد با اصول و تکنیک هایی آشنا هستند که می توانند بهتر از هر متخصص دیگری به کمک زوجین برآمده و تنش ایجاد شده را کاهش داده و برطرف نمایند.

با توجه به مطالب بالا، مهم است که با مشاهده اولین نشانه های نارضایتی، رنجش، آزردگی و پریشانی ناشی از رابطه ازدواجی به جست و جوی کمک برآمده و از مراکز مشاوره و روان شناختی کمک بگیرند

در مرکز مشاوره اندیشه مهر، روانشناسان و مشاوران کار آزموده و مجرب به زوجین کمک می کنند تا برای مشکلات خود راه حل های مناسبی را بیابند.

مشکلات ارتباطی زوج ها

هیچ زن و شوهری نیستند که در زندگی خود با اختلاف، مشاجره، نارضایتی و رنجش روبه رو نشده باشند. زندگی دو انسانی که از دو جنس، دو خانواده، دو تاریخچه زندگی متفاوت و تجربه های زندگی مختلفی اند، با تفاوت ها، اختلاف ها و تنش هایی همراه است. این طبیعی است. با این حال، میزان چنین مشکلاتی در بعضی زوجین بیشتر از بقیه است. بی توجهی به چنین مشکلاتی باعث می شود که در طی زمان، احساسات و هیجان های منفی شکل بگیرد به خصوص خشم. رشد و پرورش خشم می تواند هر رابطه ای را تضعیف کند، حتی رابطه های عمیق و شدید را. پس، بسیار مناسب است که زوج به محض شروع مشکلاتی که در رابطه شان ادامه پیدا می کند، گاهی شدید و گاهی ضعیف می شود، ولی از بین نمی روند، از کمک های تخصصی و حرفه ای مشاوره و روان شناسی بهره گیرند.

مزایای چنین مشاوره های تخصصی آن است که ارتباط بهتری با همسران ایجاد خواهد شد از جمله:

• دست یابی به توانایی بهتر در حرف زدن و گوش دادن،
• درک بهتر خود،
• درک بهتر همسر خود،
• احساس ارزشمندی بیشتر در رابطه خود با همسر،
• حل اختلافات به گونه ای سریع تر و صحیح تر،
• لذت بردن از وجود و حضور یک دیگر،
• بیان و ابراز صمیمیت با همسر.

نکته مهم آن است که ارتباط خوب با همسر، یکی از عواملی است که می تواند اثر استرس های بزرگ زندگی را نیز کاهش دهد. به عبارت دیگر، انسان ها با اتکا و پشتوانه روابط خوب و سالم با همسران شان می توانند سخت ترین بحران ها و مشکلات زندگی شان را پشت سر بگذارند. افراد از همه مشکلات و سختی ها به همسر خود پناه می آورند. زمانی که با همسرشان مشکل داشته باشند برای تحمل و پشت سر گذاشتن مشکلات به کجا می توانند مراجعه کنند.

از سوی دیگر تحقیقات نشان داده که مشکلات ازدواجی می تواند زمینه ساز اختلالات روانی باشد به خصوص اختلالات افسردگی. همچنین بیماری های روان تنی نیز به دنبال چنین فشارها و مشکلات خانوادگی افزایش می یابد. منظور از بیماری های روان تنی، بیماری های جسمی است که عوامل روان شناختی در ایجاد، تشدید و مقاوم شدن آنها به درمان نقش جدی دارند مانند زخم معده هایی که سال هاست درمان می شوند ولی هیچ وقت خوب نمی شوند یا بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های دیگر. به منظور حفظ زندگی مشترک، پیشگیری از بیماری های روان تنی و نارضایتی هایی که به دنبال مشکلات ازدواجی ایجاد می شود، مهم است که زوج به موقع از کمک های تخصصی مشاوره ای و روان شناسی استفاده کند، در همان ابتدا که چنین مشکلاتی ایجاد می شوند. مرکز مشاوره اندیشه مهر برای چنین مشکلاتی، خدمات اختصاصی ارایه می دهد.

مشکلات مرتبط با طلاق

معمولاً، در کشور ما افراد به موقع برای حل مشکلات زندگی مشترک خود اقدام نمی کنند. معمولاً، سال ها صبر می کنند و مشکلات را تحمل می کنند بدون این که اقدام خاصی برای کاهش آن انجام دهند. بعد از مدت ها، از روش های مختلفی که دوستان و آشنایان توصیه می کنند استفاده کرده و بعد که صبر، تحمل و روش های غیر تخصصی کمکی نکرد، ناگهان به طلاق می اندیشند و اقدام می کنند. به نظر می رسد، در این مواقع، افراد در دو سر یک طیف قرار می گیرند: مدت ها صبوری و تحمل و آزمایش راه های غیر حرفه ای و بعد ناگهان طلاق. معمولاً چنین طلاق هایی با خشم و خصومت زیادی همراه است. زیرا، این همه تحمل منجر به خشم های سنگین شده که به حد خصومت رسیده است.

نتیجه خشم و خصومت بعد از یک زندگی مشترک، این است که زوج سابق نمی تواند به درستی به مشکلات فرزندان ناشی از این ازدواج رسیدگی کند. بعد از طلاق هم باز، فرزندان قربانی می شوند. میزان این خشم و خصومت گاهی در حدی است که حتی بعد از دو دهه طلاق، هنگام ازدواج یا خواستگاری فرزندان حتی حاضر نیستند در حد چند ساعت وجود یک دیگر را نیز تحمل کنند.

واقعیت این است که طلاق دارای مراحل متعددی است:

1. تصمیم گیری برای طلاق- پذیرش ناتوانی در برطرف کردن مشکلات زندگی زناشویی، پذیرش سهم خود در مشکلات.
2. برنامه ریزی برای طلاق- صحبت در مورد نحوه طلاق. همکاری در مورد حق حضانت فرزندان، نحوه دیدار با فرزندان، مسایل پولی و مالی و مانند آن. صحبت با خانواده اولیه در مورد جدایی و طلاق.
3. جدایی- رسیدگی به فرزندان. شروع سوگ و جدایی روانی از همسر. سوگ از دست رفتن یک زندگی. سوگ از رفتن یک رابطه. شروع زندگی مجردی. سازگاری با زندگی جدید. برنامه ریزی برای زندگی جدید: مسایل پولی، مسکن، شروع یک زندگی جدید تک والدی و نوع ارتباط جدید با فرزندان.
4. طلاق- انجام مراحل قانونی طلاق. مقابله با هیجان های منفی ناشی از سوگ ِ از دست رفتن زندگی مشترک، هویت ازدواجی، رابطه از دست رفته و جدایی از همسر و یا فرزندان. از بین رفتن امیدها، آرزوها، رویاها و برنامه های آینده ای که در زندگی مشترک بود. ارتباط جدید با دوستان و خانواده اولیه.
5. خانواده پس از طلاق- مهم است که پس از طلاق ارتباط مناسبی بین والدین برقرار شود. بسته به این که کدام یک از زوج با فرزندان زندگی کند، نحوه سازگاری بعد از طلاق تفاوت می کند:

• زندگی تک والد با فرزندان- سازگاری با نحوه مدیریت مالی خانواده، ارتباط با همسر سابق در نگهداری و رسیدگی به فرزندان، رسیدگی به مشکلات فرزندان که ناشی از جدایی والدین است و احساسات همراه با آن.
• زندگی تنها بدون فرزند- مدیریت و برنامه ریزی برای ارتباط با همسر سابق، برنامه ریزی دیدار از فرزند، برنامه ریزی برای گذراندن اوقات مناسب با فرزندان، حمایت از همسر سابق که مسئولیت نگهداری از فرزندان را برعهده دارد.

برای دریافت خدمات درمان مشکلات زناشویی به سایت اندیشه مهر مراجعه کنید.

نویسنده: خانم دکتر ربابه نوری

منبع:

http://andishemehr.com/